بشر تحت تاثیر محیط است یا محیط تحت تاثیر بشر ؟
چقدر راحت غریبه میشیم !
چقدر راحت میتونیم خودمون رو به اون راه بزنیم و نقش بازی کنیم
و این هم کفو بودن و این همه خواستن و جنگیدن همه اش کشک شد
بماند که جنگیدن هم باید تعریف شود .
مگر میشود ؟؟؟؟
چی شد .؟
هر چی فکر میکنم به جایی نمیرسم
قرار بود زمان همه چیز رو درست کنه ولی بدتر خراب کرد.
این جمله " شما ؟ " یا " نمیشناسمتون " چرا انقدر باید درد داشته باشه ؟
چرا این جمله رو باید از کسی بشنوی که چند سال شبانه روز بهش فکر میکردی و اونم کمِ کم تمام فکر و ذکرش تو شده بودی و حالا زل میزنه تو چشم طرف مقابل و میگه نمیشناسمشون !
و تو چه دانی که سعه صدر چیست ؟
یه وقتایی کوتاه ترین ثانیه ها به جرات میتونم بگم در حد چند لحظه چقدر میتونه درد داشته باشه و ادم ته دلش خالی خالی بشه و نتونه خودشو جمع کنه و رنگ و روش بپره و نتونه به هیچ چیز فکر کنه !
و در اخر تنها چیزی که رو دل ادم میمونه چندتا فوشه که نثار روح خودش کنه .
یه وقتایی گریه هم دگر پاسخ گو نیست .
باید ایستاد و ایستاد و خم به ابرو نیاورد .
و چقدر زندگی سخت است و چقدر ادمی پیچیده !
برای دلت فاتحه ای بخوان که هرچه کشیدی تهش لعن و نفرین به دلت بود !
اخه مگر نه این است که دل برای ادمی ست و ادمی برای دلش. اگر دل نباید می بود که خدا ان را در وجود ادمی قرار نمیداد
* دیر به این نتیجه رسیدم که از تجارب دیگران استفاده کنم :) یادمه یا زمانی هرچی مامان میگفت فلان کار رو نکن میگفتم نه میخوام خودم تجربه کنم و تهشو یه جور دیگه تموم کنم و حتی یادمه یه بار مامان گفت باشه برو هر کاری دلت میخواد بکن ببین به کجا میرسی .
و من در نوزده سالگی به خیلی چیزا رسیدم که باید زود تر میرسیدم و این همه اش تقصیر کله شقی خودم بودم و ازش پشیمون نیستم چون یه جایی از زندگیم به خودم قول دادم که از کارایی که کردم پشیمون نباشم و نخوام بشینم غصه شونو بخورم بلکه قبول کنم که این من بودم این کارو کردم منِ مائده بودم که این تصمیم رو گرفتم و . دلیلی نداره ازش پشیمون باشم چون بهترین تصمیم ممکن بوده
+ پشیمون نبودن با قبول کردن اشتباه فرق داره !
+ یاعلی
درباره این سایت